Tabii kimsenin beni beklediği yoktu. Yanlış anlaşılmasın, ben yıllarca kendimi bekledim. Ha bugün ha yarın ha yarından sonra diye erteleyip durduğum, biraz da çekinerek geri durduğum bu blog yazma işine ben de bulaşmaya karar verdim.
Yıllarca anam babam görmesin diye nereye sokacağımı bilemediğim günlüğümü, şimdi vatana millete hayırlı olsun tadında halka açıp, sanal ortamda paylaşılsın diye bi tarafımı yırtmalar da neyin nesi bilemiyorum. Zaman paylaşım zamanı.. napalım yapacak bişey yok.
Ama ne paylaşırım ne yazarım hiç sormayın. Zira kafam şu an çok karışık. Bunu da böyle bi okuyucu varmış gibi yazıyorum ama resmen deli gibi kendi kendime konuşuyorum aslında. Ona da yapacak bişey yok.. Neyse... işte ilk yazımı tam da böyle yazdım.
